Co raz więcej projektów artystycznych na CC
Zobacz też
Google Books dodało opcję publikacji na Creative Commons
Google uruchomił dzisiaj program umożliwiający autorom, wydawcom i innym właścicielom praw autorskich do książek znajdujących się w bazie Google na udostępnianie prac na licencjach Creative Commons.
Nowa opcja ułatwia uczestnikom programu partnerskiego Google Books oznaczenie swoich książek jedną z sześciu licencji Creative Commons (lub wykorzystanie mechanizmu CC0). Daje to autorom i wydawcom prosty sposób wyrażania uprawnień, jakie zapewniają czytelnikom. Książki udostępnione na licencji CC użytkownicy mogą – w zależności od zastosowanej licencji – pobrać w całości, kopiować, lub również modyfikować.
Wśród pierwszych tytułów objętych licencjami Creative Commons, które można znaleźć na Google Books, są książki dotyczące praw autorskich, takie jak „Code: Version 2″ Lawrence’a Lessiga, „The Future of the Internet — And How to Stop It” Jonathana Zittraina, czy komiks „Bound by Law?”, którego współautorem jest James Boyle. Ale można również takie pozycje jak „55 Ways to Have Fun with Google” Philippa Lenssena.
To dopiero początek tego projektu, którego rozwój zależy od aktywności wydawców i autorów. Dla zainteresowanych, pełną treść porozumienie partnerskiego i warunków prawnych publikacji w Google Books można znaleźć tu, a więcej informacji o zastosowaniu Creative Commons w bazie Google Books – na blogu Google Books.
Zobacz też
Przypadki Tracy – film na licencjach CC na festiwalu Era Nowe Horyzonty
Pierwszy taki przypadek na najważniejszym polskim festiwalu filmowym w Polsce. We Wrocławiu w tegorocznym cyklu filmów kanadyjskich wyświetlane są „Przypadki Tracy” w wersji reżyserskiej. Reżyser Bruce McDonald oparł się na noweli Maureen Medved o tym samym tytule, lecz postanowił przenieść opowieść o zagubieniu do multimedialnego i interaktywnego świata wideo-artu.
Historia zagubionej w problemach współczesnej nastolatki poszukującej zaginionego brata przedstawiona została w potęgującej wrażenie zaplątania oprawie wizualnej. Film Bruce’a McDondalda został nakręcony techniką polegającą na wyświetlaniu w jednym momencie tej samej sceny w różnych ujęciach w nieregularnej wielkości ramkach. Już sama użyta technika zachęca do dalszego remixowowania tego kanadyjskiego obrazu.
Cały materiał zdjęciowy i muzyczny został udostępniony na licencji BY-NC-SA. Projekt „Tracy: Re-Fragmented” to film powstały w wyniku re-edycji oryginału przez widzów, a zarazem konkurs dla twórców chcących zmierzyć się z techniką w jakiej powstał film. Dzięki licencjom CC oraz założeniom twórców, że film ma być interaktywną historią, powstał również komiks stworzony przez Andy’ego B oparty na filmie i opowiadaniu.
Zremiksowane materiały oraz komiks możemy zobaczyć na stronie filmu, gdzie dowiemy się również więcej o jego aktywnym „życiu” poza ekranami kin. Reżyserska wersja, niedystrybuowana w Polsce, jest pokazywana w ten weekend w ramach festiwalu Era Nowe Horyzonty.
Zobacz też
Wolne podręczniki w Kalifornii
Gubernator Kalifornii Arnold Schwarzenegger ogłosił inicjatywę, która otwiera drogę dla wolnych i cyfrowych podręczników w tym stanie. Kryzys okazał się być w tym wypadku pozytywną motywacją do przyspieszenia procesu, który był już w toku od 2002 roku. W ciągu ostatnich kilku lat starano się uruchomić program przeznaczony do oceny i certyfikacji podręczników poprzez internet. Teraz ten system ma zostać połączony z publikacją podręczników na otwartych zasadach oraz udostępnianiu ich w sieci szkołom i uczniom. Podręczniki zgłoszone i zatwierdzone w pierwszym etapie zgłoszeń w większości licencjonowane są za pomocą licencji Creative Commons.
Sama ocena zgodności podręczników z standardami jest w USA ogromnym problemem, przykładowo w Kalifornii sama algebra posiada 31 normatywnych programów nauczania. Na razie jednak, certyfikacja cyfrowych tekstów ma się koncentrować na przedmiotach ścisłych: geometrii i algebry, fizyki, chemii, biologii i nauki o ziemi. Schwarzenegger przyznał, że zmiana programu mogłaby przynieść oszczędności o skali 2 milionów dolarów rocznie. W ogłoszeniu decyzji, gubernator Schwarzenegger podkreślił również jego wartość pedagogiczną. Akceptacja i druk podręczników to prawie sześcioletni cykl, co oznacza, że wiele ostatnich wydarzeń historycznych i naukowych pozostaje poza programem nauczania – problem ten w mniejszym stopniu dotyczy podręczników cyfrowych.
Wydawcy już mogą przedstawiać swoje prace do zatwierdzenia przez California Learning Resource Network, która zajmie się procesem oceny oraz udostępniania podręczników. Działające od 10 lat CLRN po raz pierwszy zacznie działać na otwartych zasadach – nowością jest przejście na materiały dostępne na wolnych licencjach, zakładając brak zmian w jakości podręczników. CLRN pracuje już z 10 wydawcami, a kolejni są w trakcie procesu oceny ich materiałów. Jednymi z ważniejszych „dostawców” podręczników są Textbook Revolution (gromadząca wolne podręczniki na różnych licencjach, choć w większości na CC) oraz serwis Curriki. Prowadzone są również rozmowy z jednym z największych wydawców podręczników w USA, Pearson Education, który przekaże swoje materiały z płatnych publikacji do darmowego użytku.
Szkoły będzie nadal będą mieć wybór, czy chcą korzystać z podręczników dostępnych na rynku czy darmowych i certyfikowanych przez CLRN. Program nie rozwiązuje również problemu sposobu wykorzystywania podręczników, ich ewentualnego druku przez szkoły lub wykorzystywania czytników e-booków – jest jednak istotnym znakiem, że zarówno wydawcy i władze powoli przekonują się do konieczności uwalniania podręczników.
Żródło: arstechnica.com.
W Polsce projekt tworzenia wolnych podręczników prowadzi Fundacja Nowoczesna Polska.
Zobacz też
Ridley Scott szykuje miniserial sci-fi na wolnych licencjach
Scott, reżyser między innymi kultowego filmu science fiction Blade Runner (Łowca androidów), ogłosił rozpoczęcie prac nad nowym projektem pt. Purefold. Serial ma luźno nawiązywać do hitu z 1982 roku z Harrisonem Fordem w roli głównej i powstawać przy współudziale widzów.
Miniserial (złożony z 5-10 minutowych, powiązanych ze sobą krótkich filmów) będzie udostępniony na licencji Creative Commons BY-SA (Uznanie autorstwa – na tych samych warunkach). Tym samym będzie to pierwsze dzieło hollywoodzkiego reżysera, i pierwsza produkcja filmowa tej klasy, stworzona na wolnych licencjach. Purefold ma docelowo ukazywać się w sieci, a później być może w telewizji.
Pracę nad serialem będzie wraz ze Scottem realizować niezależne studio studiu Ag8. Zespół Ag8 wyprodukował wcześniej brytyjski sieciowy sitcom Where are the Joneses, który powstawał w modelu otwartym (widzowie zgłaszali pomysły scen, gagów i całych postaci występujących w serialu) i również był dostępny na wolnej licencji. Na podobny eksperyment zdecydowano się w wypadku Purefold, nad którym dyskusje obywać się będą za pomocą strony-agregatora społecznościowego FriendFeed.
Serial ma być oparty tylko o niektóre motywy z filmu, ponieważ twórcy nie posiadają praw do opowiadania Dicka. Reżyser i producenci z Ag8 liczą jednak na twórczy wkład widzów w ten, być może przełomowy eksperyment. Więcej o nowej produkcji Ridleya Scotta można przeczytać na stronach New York Timesaa.
Zobacz też
Filmaster – otwarty serwis o kinie
Na razie w wersji beta, ale dostępny już dla chętnych testerów, ruszył serwis społecznościowy dla kinomanów Filmaster.
Stronę, dostępną w języku angielskim i polskim, stworzyli twórcy Osnews.pl oraz jakilinux.org i LinuxNews.pl – którzy również w wypadku tego filmowego projektu postawili na otwarty model seriwsu. „Wierzymy w otwartość kodu i zasobów”, możemy przeczytać na stronie opisującej projekt i autorów. Zgodnie z deklaracją, kod całego serwisu jest otwarty (dostępny na licencji Affero General Public License, version 3 license (AGPLv3)), natomiast wszelkie treści zarówno dostępne już na Filmasterze w momencie startu jak i dodawane przez społeczność są licencjonowane na Creative Commons Uznanie Autorstwa (CC-BY 3.0).
Zobacz też
Wikipedyści zagłosowali – 75% za licencją Creative Commons!
Ponad 17 tysięcy wikipedystów z całego świata wzięło udział w głosowaniu dotyczącym zmiany sposobu licencjonowania treści i mediów w największej internetowej encyklopedii. 75 % spośród aktywnych współautorów Wikipedii zagłosowało za zmianą modelu licencjonowania, tak by treści były równocześnie udostępniane na jednej z licencji Creative Commons. Głosowanie i wyniki zostały już zatwierdzone przez komitet wyborczy Fundacji Wikimedia.
Zarządzająca Wikipedią Fundacja Wikimedia ogłosiła przed kilkoma tygodniami referendum w sprawie uzupełnienia licencji wolnej dokumentacji GNU (GFDL), stosowanej dotychczas w Wikipedii, o licencję Creative Commons – uznanie autorstwa – na tych samych warunkach (Attribution-ShareAlike) w wersji 3.0, jako drugą podstawową licencję. Zmiana ma na celu zestandaryzowanie statusu prawnego zasobów Wikipedii oraz kompatybilność z innymi tak zwanymi wolnymi zasobami (free content). Chęć zmiany podyktowało wybieranie przez co raz większą ilość projektów edukacyjnych i naukowych licencji Creative Commons, zaś wg. Fundacji Wikimedia, Wikipedia powinna być z nimi jak najbardziej spójna. O zasadach i powodach przeprowadzanych zmian można przeczytać na stronie FAQ dot. licencjonowania.
Następnym krokiem w procesie zmian licencjonowania jest zatwierdzenie wszystkich zmian przez radę Fundacji oraz wprowadzenie ostatnich poprawek w zasadach przejścia na wolne licencje. Wprowadzanie zmian rozpocznie się po 15 czerwca od uaktualnienia angielskojęzycznych wiki dot. licencjonowania i statutów prawnych Wikipedii. Więcej o wynikach głosowania i zmianach na Wikipedii możecie znaleźć tu.
Zobacz też
Aplikacja Creative Commons na Facebooku
Creative Commons, a dokładnie Fred Benenson – jeden z pracowników centrali CC w Stanach Zjednoczonych, opracował aplikację CC, pozwalającą licencjonować treści publikowane na najszybciej rosnącym portalu społecznościowym na świecie, czyli Facebooku.
Koncepcja jest niezwykle prosta: po zainstalowaniu aplikacji użytkownik może wybrać licencję oraz wystawić informację o niej na stronę swojego profilu. Oprócz nazwy licencji znajdzie się w niej informacja o treściach, które zdecydujemy się nią objąć. W tym momencie mogą to być: profil, status, zdjęcia oraz filmy.
Licencjonowane dane wykorzystują rozszerzenie RDFa (Resource Description Framework – in – attributes), dzięki któremu możliwe jest wyrażanie informacji o licencjach oraz strukturze i znaczeniu tekstu w sposób semantyczny (co między innymi usprawnia wyszukiwanie takich infromacji).
Aplikacja CC jest jeszcze w wersji beta i mogą pojawiać się drobne problemy. Dla twórców i licencjobiorców aktualnie największą niedogodnością może być konieczność wybrania jednej licencji dla wszystkich zasobów z danego rodzaju, np. fotografii. Jeśli ktoś ma pomysł na usprawnienie nowej aplikacji może śmiało napisać o tym na wiki aplikacji. Aplikację można zainstalować tu, a więcej o CC na Facebooku znajdziecie na grupie Creative Commons.
Zobacz też
Startuje Creative Commons Case Studies 2009!
Kilka dni temu Creative Commons opublikowało nową edycję zbiorowej publikacji o przykładach najlepszych praktyk wolnego licencjonowania. Ponad 150 milionów prac z całego świata, które wykorzystują CC to również ogromne bogactwo motywów wykorzystania licencji i problemów, które CC mogą rozwiązać. Zarazem jest dowodem różnorodność formatów technologicznych, form twórczości i sposobów jej wykorzystywania.
Wspólne współtworzenie opisu praktyk stosowania CC, zainicjowane przez australijski odział, ma dać dokładny obraz różnorodności i bogactwa jakie tworzy społeczność skupiona wokół wolnych licencji. Nowa baza informacji ma też pomóc wszystkim potrzebującym dokładnych danych i przykładów praktycznego działania CC.
Na nowo uruchomionej stronie wiki z Case Studies można zapoznać się z przykładami praktyk i podzielić się własnymi projektami. Najlepsze będą pojawiać się na głównej stronie internetowej CC oraz zostaną wydane w druku w publikacji pt. Creative Commons Case Studies. Pierwszą taką publikacją jest Budowanie Wolnych Licencji w Australii: Creative Case Studies cz. I (dostępna w języku angielskim), od której to lektury warto zacząć pracę nad opisem innych przypadków. Książkę pod redakcją Rachel Cobcroft można pobrać w jednym dokumencie, lub w broszurach koncentrujących się na konkretnych dziedzinach: sztuk wizualnych, dźwięku, tekstu, zdjęciach, sektorze rządowym, edukacji i badaniach naukowych itd.
Jak wziąć udział:
- Odwiedź stronę wiki Case Studies i dowiedz się, jak ludzie używają licencji CC na całym świecie.
- Pomóż w publikowaniu studiów przypadku na serwisie Pediapress.
- Opublikuj swoją kolekcję na witrynie, która obsługuje licencje CC, takiej jak Scribd.
- Korzystaj z opisanych praktyk i promuj CC na podstawie najlepszych i dobrze opisanych przykładów.
- Co najważniejsze, dodaj swoją opowieść CC związaną z CC. Poprawiaj, klasyfikuj i oceniaj opisane już przypadki. Dokładne dane zrealizowanych projektów są szczególnie cenne!
Niezależnie od tego, czy szukasz inspiracji, modeli biznesowych, lub precedensowych zastosowań, CC Case Studies są doskonałym miejscem, aby rozpocząć przygodę z Creative Commons. Pomóż rozwinąć zasób wiedzy o dobrych praktykach wolnego licencjonowania i poznaj najlepsze przykłady działań.
Więcej na creativecommons.org.
Zobacz też
BBC produkuje program na licencji CC
Dział badawczy BBC (BBC R&D), największego publicznego nadawcy radiowo-telwizyjnego, wyprodukował pilotażowy odcinek serialu dostępny na licencjach Creative Commons.
BBC nie po raz pierwszy eksperymentuje ze sposobem publikowania swoich materiałów. Od 2008, BBC we współpracy z Brytyjskim Instytutem Filmowym udostępnia cześć swych archiwalnych materiałów na eksperymentalnej licencji Creative Archive Licence w BBC Archive. Tym razem nadawca postanowił wyprodukować cykl programów na licencji Creative Commons BY-NC pod tytułem R&D TV. Pierwszy odcinek dostepny jest w kilku gotowych pakietach, różniących się jakością, formatami oraz specjalnymi pakietami metadanych. R&D TV będzie dystrubuowane kilkoma drogami min. poprzez sieć peer to peer P2PNext stworzoną przez konsorcjum producentów, nadawców i jednostki naukowe. Materiał wideo dostępny jest również na serwisach takich jak YouTube i Blip.TV.
Prócz nowatorskiej formy udostępniania i dystrubucji, również tematyka serialu będzie dotyczyć nowych trendów w kulturze i technologii. Pierwszy odcinek zawiera rozmowy z założycielem organizacji One Laptop Per Child (OLPC) Nicholasem Negroponte, jak również rozmowę z założycielami serwisu do społecznościowego gromadzenia i oceny linków Digg. Wszystkie zrealizowane odcinki zostaną udostępnione do pobrania dla każdego, również spoza Wielkiej Brytanii (Creative Archive License niestety ogranicza dostępność otwartych treści tylko do osób zamieszukjących wyspy). Jak na razie wyprodukowano tylko pilotażowy odcinek, który jeśli zyska popularność będzie kontynuowany. Producenci liczą nie tylko na sukces tego eksperymentu, ale również wsparcie i komentarze ze strony użytkowników co do technicznych i prawnych aspektów udostępniania materiałów.
Wiecej informacji o projekcie można znaleźć na blogu BBC.